19 Haziran 2010 Cumartesi

GÖLGEDE KALANLAR






Dinim, aşkla yaşamaktır. /Mevlana



Çaresiz gölgede kalanlar güneşe koşarlar -GÜLÜM
Ne acıya sözüm geçer ne yalnızlığa
Kana kana içtiğim ŞARAP
Bu vakitsiz uykular yarı ölüm


Çağlayan beyaz Nilim
Ölümlük dirimlik sevda
Mavi bi damla düşer yeşil yaprağa
Nereden nereye dingin kızılca nehir


Gönül aynasında bir kendimi
Bir seni gördüm ısı kuşağı
Saadet kayıkları çırpınır suda
Değme rüzgârın dili


Mühür gözlü ay Ayça'm
Gün ışığının hakkıhuzur
İyiliği emret kötülüğü men
Bin bir türlü kıskançlık vardır



Elim ayağım bağlı GÜLÜM
Dermanım dost dermanım
Sen usulca öperek uyandır beni
Bu şefkatsiz uykular çağırıyor yine


Ölüm be ölüm mağara sesi
Islak mendilim ıslak zemin
İğneli yastığım kaçışım yoktur
En sonunda yazacağım İDİL

Gölgede kalanlar güneşe koşar GÜLÜM


Nil Alaz